Ποιμαντορική Εγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλινίκου επί τη εορτή των Χριστουγέννων!

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ 

ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2020 

Πρός τόν Ἱερό κλῆρο 

καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας


Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἔχει συμπληρωθεῖ περίπου ἕνας χρόνος ἀπό τότε πού ξεκίνησε γιά τήν ἀνθρωπότητα ἡ μεγάλη περιπέτεια τῆς πανδημίας τοῦ νέου κωρονοϊοῦ. Αὐτός ὁ ἀπειροελάχιστος καί ἀδιόρατος μικροοργανισμός ἦλθε στή ζωή μας «κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος» γιά νά κλονίσει τό πολυτιμότατο ἀγαθό τῆς ὑγείας καί παράλληλα νά συγκλονίσει ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα καταδεικνύοντας περίτρανα τήν μεγάλη ἀλήθεια τοῦ πόσο τελικά μικροί καί ἐλάχιστοι εἴμαστε ἀφοῦ μέχρι σήμερα καμία χώρα ὅσο οἰκονομικά, τεχνολογικά καί ἐξοπλιστικά ἰσχυρή καί ἄν εἶναι δέν μπόρεσε νά ξεφύγει ἀπό τήν θανατηφόρο μανία του. 

Μπροστά στήν σαρωτική δύναμη τῆς πανδημίας ὅλα τά εἴδωλα τοῦ αἰῶνος τούτου κατακρημνίζονται τό ἕνα μετά τό ἄλλο καί οἱ φαινομενικά ἰσχυροί καί κραταιοί κοσμοκράτορες ἀπογυμνώνονται καί ἀπομυθοποιοῦνται ἐνώπιον τοῦ φόβου τῆς ἀσθένειας καί τῆς ἀπειλῆς τοῦ θανάτου. Μά ὅσο καί ἄν ἡ ζοφερή εἰκόνα πού μᾶς περιβάλλει προσπαθεῖ νά σβήσει ἀπό μέσα μας κάθε ἴχνος ἐλπίδας καί αἰσιοδοξίας, στήν ἀπόλυτη ἀντιδιαστολή τῆς ἀπελπισίας καί τῆς κατάθλιψης ἔρχεται καί πάλι ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων νά ὑπενθυμίσει στόν τσακισμένο καί δοκιμαζόμενο ἄνθρωπο, ἴσως περισσότερο ἐπίκαιρα ἀπό κάθε ἄλλη φορά, ὅτι «Χριστός γεννᾶται τήν πρίν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα»! 

Ἀκοῦμε συνέχεια τίς ἡμέρες αὐτές ὅτι τά φετινά Χριστούγεννα θά εἶναι διαφορετικά. Τά αὐξημένα περιοριστικά ὑγειονομικά μέτρα πού ἰσχύουν τήν περίοδο αὐτή δέν μᾶς ἐπιτρέπουν νά συναντηθοῦμε στό βαθμό πού θά θέλαμε οὔτε μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς ἀφοῦ καί ἐκεῖ ἡ προσέλευση μας εἶναι αρκετά περιορισμένη. Αὐτή ἐν προκειμένω ἡ στέρηση μετοχῆς στήν Θεία Λατρεία εἶναι καί ἡ μεγαλύτερη δοκιμασία γιά τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ. 

Πράγματι τά φετινά Χριστούγεννα δέν θά ἔχουν οὔτε τήν λάμψη, οὔτε τήν πολυκοσμία, οὔτε τόν θόρυβο τῶν προηγουμένων ἐτῶν. Τά πάντα φέτος θά γίνουν ταπεινά καί ἀθόρυβα ὅπως ἀκριβῶς ἔγιναν καί ἐκεῖνο τό ἥσυχο βράδυ στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Ἡ παροῦσα ὅμως δοκιμασία, παρά τίς δυσάρεστες συνέπειες πού ἐπιφέρει, μπορεῖ καί πρέπει νά ἀποτελέσει μιά μοναδική εὐκαιρία γιά ὅλους νά ἑορτάσουμε ἐπιτέλους τά Χριστούγεννα χωρίς ὅλη αὐτή τήν ὑπερβολή τῆς ὑπέρμετρης κοσμικότητας πού κάθε χρόνο κυριαρχοῦσε καί ἐπεσκίαζε ἐν πολλοῖς τό οὐσιαστικό καί μοναδικό νόημα καί περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς «...ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ ὅς ἐστί Χριστός Κύριος» (Λουκ. β',11). Ἦρθε ἡ στιγμή, ἔστω καί ἐξ ἀφορμῆς μιᾶς πανδημίας, τό Θεῖο Βρέφος, ὁ πραγματικός πρωταγωνιστής τῶν ἡμερῶν, νά ἔρθει καί πάλι στό προσκήνιο καί τά βλέμματά μας νά ἐπικεντρωθοῦν ἀνεμπόδιστα στή θέα τοῦ Τεχθέντος καί Ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου. 

Ὅ,τι κι ἄν συμβαίνει γύρω μας καμία πανδημία δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν ὁρμητική ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού ἀναβλύζει ἄφθονη ἀπό τό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ γιά νά πλημμυρίσει ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Ἀκόμη καί ἡ ἐπιβεβλημένη περιορισμένη συμμετοχή τῶν πιστῶν στήν Θεία Λατρεία τῶν Χριστουγέννων ἄν καί μᾶς στενοχωρεῖ καί μᾶς συνθλίβει δέν μπορεῖ νά μᾶς ἐμποδίσει ἀπό τό νά ἀνοίξουμε τίς καρδιές μας διάπλατα ὥστε μέσα τους νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός καί μαζί Του νά γεννηθεῖ ἡ ἐλπίδα, ἡ αἰσιοδοξία καί ἡ πίστη στή σωτηρία πού Ἐκεῖνος μόνο προσφέρει. Ὁ ἱερός ὑμνωδός μᾶς προτρέπει: «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί πού ἐγγενήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπόν ἔνθα ὁδεύει ὁ Ἀστήρ…» Αὐτή ἡ συνοδοιπορία μέ τό Ἄστρο τῆς Βηθλεέμ εἶναι τό μοναδικό μονοπάτι πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν πραγματική καί οὐσιαστική λύτρωση ἀπό κάθε δοκιμασία αὐτῆς τῆς ζωῆς. 

Ἰδιαίτερα σήμερα ἀδελφοί μου ἅς στρέψουμε προσευχητικά καί ἀγαπητικά τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας στούς νοσοῦντες ἀδελφούς μας ἀπό τόν φοβερό αὐτό ἰό καί μάλιστα σ'αὐτούς πού νοσηλεύονται στά Νοσοκομεῖα τῆς Πατρίδος μας, στίς Μονάδες Ἐντατικῆς Θεραπείας καί ἀκόμη περισσότερο σέ ὅσους εἶναι διασωληνωμένοι καί δίνουν τή μάχη γιά τήν ζωή. Ἐπίσης στούς στρατιῶτες αὐτῆς τῆς μάχης, τούς γιατρούς, τούς νοσηλευτές, τίς νοσηλεύτριες καί τό ὑπόλοιπο προσωπικό τῶν Νοσοκομείων πού δέν δίνουν «ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοίς των καί τοῖς βλεφάροις των νυσταγμόν καί ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις των» θέτοντας σέ κίνδυνο καί τήν ἴδια τήν ζωή τους. Ἀλλά καί στούς λοιμωξιολόγους, ἐπιδημιολόγους καί λοιπούς ἐπιστήμονες – ἐρευνητές τῶν ἐργαστηρίων πού ἀγωνίζονται ἐντατικά γιά τήν παραγωγή τῶν καταλλήλων φαρμάκων καί ἐμβολίων ὥστε σύντομα νά ἀπαλλαγεί ἡ ἀνθρωπότητα ἀπ' αὐτή τήν μεγάλη ἀπειλή. 

Εὔχομαι τέλος ἀπό τά βάθη τῆς πατρικῆς μου καρδιᾶς πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀσθενοῦντες καί δοκιμαζόμενους ἀπό πένθος ἤ ἀνέχεια ἀδελφούς μας, τούς ἐγγύς καί τούς μακράν, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Αντιπαρίους, ὁ Τεχθείς καί Σαρκωθείς Σωτήρας καί Λυτρωτής Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς σκεπάσει μέ τήν ἄπειρη ἀγάπη καί τό ἄμετρο ἔλεός Του καί νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἐνεστῶσα περίσταση καί δεινή δοκιμασία ἀλλά καί «ἐκ παντοίων κινδύνων καί θλίψεων». 

Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα! 

Διάπυρος εὐχέτης πρός Κύριον, 

Ὁ Ἐπίσκοπός σας 

† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ