Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
«οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος,
οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.»
Σημερα, αδελφοί μου αγαπητοί, εορτάζει η εκκλησιαδτική μας σύναξη όπως παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες μας την μνήμη της αγίας μεγαλομάρτυρος Αικατερίνας της Πανσόφου.
Αυτή η μνήμη της γίνεται αφορμή να αλλάζει η τάξη της εκκλησίας μας και στην θεια λειτουργία της ημέρας αυτής αν και Κυριακή δεν διαβάζεται το ανάγνωσμα της Κυριακής ημέρας αλλά το ανάγνωσμα που είναι αφιερωμενο στη μνήμη της αγίας μας. Δόξα τω Θεώ που ενδοξάζεται τις μνήμες των Αγίων Του. κάθε άγιος είναι ένας κατά χάρη θεωμένος Χριστιανός και τίποτα άλλο δεν είναι ένας υπερθαύμαστος αλλά ένας από τους ανθρώπους που περιπολεύουν και ζουν στη γη, άρα είναι ενας καθημερινός άνθρωπος για να μην είναι η αγιοτητα τους κατι το εξωπραγματικό άλλα κάτι το καθημερινό στα πλαίσια της ενσκυψάσης χάριτος του Θεού στα πράγμα του κόσμου τούτου και στους ανθρώπους της κάθε ανθρώπινης γενιάς. Κάθε εποχή έχει τους αγίους της. Αλλά η αγίας μας Εκκλησία δεν αλλάσει εύκολα την τάξη της. Άρα η αγία μας είναι από τους αγίους εκείνους που έχουν ιδιαίτερη θέση στην τιμή που τους αποδίδει η μία του Χριστού Εκκλησία.
Είναι δε σημαντικό αυτό το χωρίο που διαλέξαμε να δοξάσουμε τον Θεό αναφερόμενοι εις Αυτόν για την μνήμη της αγίας μεγάλης του Χριστού Μάρτυρος Αικατερίνης. Λέει το χωρίο ότι ο Θεός έπλασε όλους τους ανθρώπους ίδιους είτε είναι άσπροι, μαύροι, κόκκινοι, κίτρινοι είναι όλοι παιδιά του Θεού. Ισάξιοι και ίσοι ενώπιον Αυτού. Κανένα Εθνος δεν είναι πάνω από κάποιο άλλο. Όλα τα έθνη είναι μέσα στην ιστορία ευλογημένα και όσα εξ αυτών χτίζουν σχέση με τον αληθινό Θεό τα ευλογεί και όταν αρθεί η ευλογία αυτή εξ αιτίας των αμαρτιών τους έχουμε ακόμη και έθνη που εξηφανίσθησαν στην ανθρώπινη ιστορία και διαχρονία στη γη. Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας καταξιωμένος ενώπιον Θεού λόγω της καταγωγής του αν και εδώ ο μέγας των Αποστόλων Παύλος δεν εννοεί τόσο την εθνική καταγωγή αλλά την θρησκευτικότητα τους. δηλαδή είτε είσαι πιστός στον μόνο Θεό όπως ήσαν οι Ιουδαίοι είτε είσαι ειδωλολάτρης όπως ήσαν οι Έλληνες, δηλαδή οι εθνικοί, ατές οι κατηγορίες ενώπιον του Θεού δεν σου προσφέρουν τίποτα αφού και στην πρώτη περίπτωση με άγνοια του νόμου ζεις και δρας και στην δεύτερη περίπτωση αυτή η άγνοια μπορεί να γίνει αγνόηση του νόμου και εν γένει πνευματική τυφλότητα. Άρα κανείς δεν σώζεται με την θρησκευτική παράδοση που κουβαλά αν αυτή δεν είναι εμπνευσμένη και διατεθειμένη να τον ελευθερώσει από την σκλαβιά των παθών του και από την τυπολατρεία των εθίμων του.
Μετά αφού βοηθήσει ο απόστολος να βρούμε τους βηματισμούς μας έξω από σωβινισμούς και εθνοφυλετισμούς και μας οδηγήσει σε μια αγιασμένη εκκλησιαστική ζωή με συναίσθηση της αποστολής και της ευλογίας που συνεπάγεται η πνευματική ζωή σε αυτά τα πλαίσια, μας θυμίζει ότι η δουλεία ως κατάσταση σωματική δεν μας κάνει να μην μπορούμε να ζήσουμε την εν Χριστώ ελευθερία μας. Συνεπώς, η δουλεία του σώματος δεν υποδουλώνει την ψυχή μας και επίσης η ελευθερία του σώματος μας δεν σημαίνει ότι είμεθα απελεύθεροι του αγίου Πνεύματος. Γιατί μπορεί ο άνθρωπος να είναι ελεύθερος στο σώμα αλλά να το έχει υποδουλώσει στα πάθη και τις αδυναμίες του της επίγειες αυτές επιδιώξεις του που η ελευθερία του σώματος του δεν του εγγυάται και την πνευματική-ψυχική του ελευθερία και το ανάποδο αν κάποιος είναι σκλάβος στο σώμα δεν σημαίνει ότι έχει και σκλαβωμένη ύπαρξη στο έρεβος και το σκοτάδι της αμαρτίας.
Η προσευχή μας και ειδικά η βραδινή του αποδείπνου μας θυμίζει ότι τα «πεπυρωμένα βέλη του πονηρού» κινούνται εναντίον μας και ότι μας υποτάσσει ο διάβολος ως συνεργάτες στα έργα του αν εμείς δεν εμπιστευθούμε τον ίδιο τον Χριστό μας να μας κάνει νέους και ανακαινισμένους εν Πνεύματι αγίω.
Ακόμη ακόμη προχωράει και απόστολος και λέει ότι άνδρας και γυναίκα ενώπιον του Θεού δεν είναι ίδιοι, ούτε απλά ίσοι αλλά ισότιμοι, αξίζουν της ίδιας τιμής και του ίδιου σεβασμού, σκεφθείτε τότε που τα έλεγε πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του και πόσο μπροστά είναι και για εμάς ακόμη και σήμερα να ακούμε τόσο σωστή αλλά και (φιλ-)ελεύθερη και αγαπητική προοδευτική διδασκαλία για τον άνδρα και την γυναίκα!
Ναι ο άνδρας και η γυναίκα δύο διαφορετικά φύλα με κοινή συμπόρευση στον εξαγιασμό τους. πως εξαγιάζονται οι άνθρωποι; Έχοντας σχέση με τον Χριστό ουσιαστική! Υπάρχει άλλος τρόπος προσέγγισης στο κάθε φύλλο ή είναι κοινή η αντιμετώπιση; Ο Θεός όλους μας αντιμετωπίζει ίδια αλλά όχι πάντα «ίσα», καθότι η προσέγγιση του είναι ουσιαστικά προσωπική και ευλογημένα εξατομικευμένη. Που σημαίνει ότι αυτός ως Παντογνώστης ξέροντας ολόκληρο τον άνθρωπο και τον καθένα ξεχωριστά κάνει αγώνα να δεχθούμε την παρουσία του στις ζωές μας.
Τι «αντιρατσιστικοί νόμοι» και τι «δικαιώματα του ανθρώπου» όταν το ιερό ευαγγελικό κείμενο μας κατοχυρώνει ενώπιον του Θεού να είμεθα ισότιμοι και ομότιμοι και να μαθαίνουμε εκ του Θείου νόμου να σεβόμαστε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλλου, φυλής, εθνικότητος, κοινωνικής θέσης, θρησκευτικής πεποιθήσεως ακόμη ακόμη και τους αρνητές του Δημιουργού Θεού.
Ακομη και αυτή την άρνηση ο Θεός δεν την αντιμετωπίζει με προκατάληψη αλλά με τον πόνο που η μητέρα Εκκλησία βιώνει όταν τα παιδιά της αρνούνται την ύπαρξη του «βιολογικού» τους πατέρα που είναι ο Παντεπόπτης Κύριος μας.
Η αγία μας Αικατερίνη, ως Πάνσοφος, τις αλήθειες της πίστεως μας με σοφία θεοδώρητη εκήρυττε και ενίκησε χάριτι Θεού την σοφία ή 50 ή 150 σοφών ανδρών που κατετρόπωσε σε δημόσιο διάλογο και για την εποχή ήταν άθλος ευλογημένος από τον Ουράνιο Θεό μας και την οδήγησε τελικώς εις το μαρτύριον.
Υπογράφοντας με το αίμα της καρδιάς της την χριστιανική πίστη, διδασκαλία και ζωή εν γένει. Ας έχουμε και, εμείς αδελφοί μου χριστιανοί, αυτή την ίδια βεβαιότητα της σωζούσης εν Χριστώ πίστεως που μας κάνει να είμεθα αήττητοι ενώπιον του εχθρού διαβόλου και να μην μας φοβίζουν τα φόβητρα του και οι απειλές του αλλά να είμεθα έτοιμοι και εμείς να δώσουμε την ζωη μας και κάθε θυσία να κάνουμε χάριτι Θεού και το όνομα του Ιησού Χριστού, ώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιο Ιστολογίου
Οι απόψεις που εκφράζονται, απηχούν την προσωπική γνώμη του εκάστοτε γράφοντος.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλια που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ. Για τον λόγο αυτό ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση για να αποφευχθούν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς διότι οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια με ψευδώνυμο ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.