Ποιμαντορική Εγκύκλιος Σεβ. Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλινίκου επι τη εορτή του Πάσχα!

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ

ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Πρός τόν Ἱερό κλῆρο

καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς

τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας

        

            Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,          

Μέσα σέ κλίμα πανηγυρικό καί εὐφρόσυνο, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ξανά τό κοσμοχαρμόσυνο καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

Ἡ Ἐκκλησιαστική παράδοση, μᾶς μεταδίδει τό μήνυμα καί τόν ἐνθουσιασμό τοῦ γεγονότος τῆς Ἀναστάσεως, μέσα ἀπό τήν πανέμορφη ὑμνολογία τῆς ἑορτῆς, ἡ ὁποία τόσο μέ τό περιεχόμενο τῶν ποιητικῶν κειμένων ὅσο καί μέ τόν τρόπο καί τόν τόνο τῆς ἀποδόσεώς τους, θέλει νά μᾶς καταστήσει κοινωνούς αὐτῆς τῆς ὄντως ἀρρήτου χαρᾶς. Καί ἡ λαϊκή ὅμως παράδοση μέ τόν τόσο ἠχηρό καί ἐντυπωσιακό τρόπο πού ὑποδέχεται τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, μαρτυρεῖ αὐτή τήν χαρά πού ἀπορρέει ἀπό τό κενό μνημεῖο καί πλημμυρίζει τά σύμπαντα.

 «Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ».

Χαρά καί εὐφροσύνη εἶναι οἱ λέξεις πού χαρακτηρίζουν τό περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς. Λέξεις τόσο ὄμορφες καί τόσο δυνατές, πού κυριαρχοῦν μέσα στούς στίχους τῶν ἀναστάσιμων λειτουργικῶν κειμένων ἀλλά πού δυστυχῶς ἀπουσιάζουν σέ μεγάλο βαθμό ἀπό τήν ζωή τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου.

Μέ μιά πρόχειρη ματιά στήν πραγματικότητα πού μᾶς περιβάλλει, εὔκολα διαπιστώνει κανείς ὅτι ἡ χαρά δέν ἀποτελεῖ πλέον κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς ζωῆς μας. Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς ὅτι αὐτό συμβαίνει, ἐξ αἰτίας τῶν δυσάρεστων γεγονότων πού διαδραματίζονται γύρω μας. Ἡ ἄποψη αὐτή ἔχει δόση ἀλήθειας ἀλλά δέν εἶναι ἡ βασική αἰτία, ἀφοῦ τά δυσάρεστα γεγονότα δέν ἔλειψαν ποτέ ἀπό τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἱστορία δέν γράφτηκε πάντοτε μέ φωτεινά γράμματα. Αὐτό ὅμως δέν ἐμπόδιζε τήν χαρά νά βρίσκεται στή ζωή μας. Οἱ ἄνθρωποι κάποτε μπορεῖ καί νά ὑπέφεραν, ἀλλά δέν ξέχναγαν νά χαμογελοῦν καί νά χαίρονται μέ αὐτά πού εἶχαν, ὅσο λίγα κι ἄν ἦταν καί ὅσο κι ἄν δοκιμάζονταν ἀπό τά προβλήματα τῆς ζωῆς τους. Ἐξάλλου καί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως δέν προῆλθε ἀπό κάποιο εὐχάριστο γεγονός, ἀλλά «ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ, ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».

Σήμερα δυστυχῶς ἡ ζωή μας βρίσκεται πολύ μακριά καί ἀπό τόν Σταυρό καί ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἡ βασική αἰτία γιά τήν ἀπουσία τῆς χαρᾶς ἀπό τήν ζωή μας, εἶναι ἡ ἀπουσία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ἀπό αὐτήν. Μάθαμε τά τελευταῖα χρόνια νά ἀναζητοῦμε τήν χαρά ὁπουδήποτε ἀλλοὺ, ἐκτός ἀπό ἐκεῖ πού ὑπάρχει πραγματικά. Τό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἔγινε ἀπόμακρο καί δυσδιάκριτο. Ἐπίκεντρο τῆς ζωῆς μας ἔγινε τό δικό μας πρόσωπο, ἤ καλύτερα τό δικό μας ἄτομο. Ἡ ζωή μας ἔγινε ἀτομοκεντρική καί ἔτσι ξεχάσαμε τό πρόσωπο τοῦ ἀδελφοῦ μας, τοῦ συνανθρώπου μας. Χάσαμε τήν πίστη μας καί μαζί μέ αὐτήν χάσαμε καί τήν ἀνθρωπιά μας. Πῶς νά ἐλπίζει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ὅταν ἀρνεῖται τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως; Πῶς νά χαίρεται ὅταν δέν προστρέχει στήν πηγή τῆς ἀναστημένης χαρᾶς πού εἶναι ὁ Χριστός; Πῶς νά ὑπομένει ὅταν δέν ἐμπνέεται ἀπό τόν ὑπομείναντα καί Σταυρόν καί θάνατον Ἀναστάντα Κύριο; Κι ὅμως, ἡ χαρά πού μοιάζει κάτι τόσο μακρινό στίς μέρες μας βρίσκεται δίπλα μας, ἀρκεῖ νά στρέψουμε τό βλέμμα καί τήν καρδιά μας στήν πηγή αὐτής τῆς χαρᾶς, στό κενό μνημεῖο καί νά ἀγαπήσουμε «τόν ὑπέρ ἡμῶν παθόντα καί ταφέντα καί Ἀναστάντα Κύριο».

Ἀδελφοί μου,

Σήμερα, ἡμέρα κατά τήν ὁποία «χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα», ἄς κάνουμε μιά γενναία μεταστροφή πρός τόν Ἀναστάντα Χριστό, τήν πηγή τῆς ὄντως χαρᾶς, ὄχι μόνο γιά ἐμᾶς ἀλλά καί γιά τά παιδιά καί τά ἐγγόνια μας, γιά τίς γενιές πού ἔρχονται, πού εἶναι τό μέλλον αὐτοῦ τοῦ τόπου καί τοῦ κόσμου ὁλόκληρου καί πού δικαιοῦνται νά χαίρονται καί νά ἐλπίζουν σέ ἕνα καλύτερο αὔριο.

Εὔχομαι αὐτή ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ πού ἀπόψε φωταγωγεῖ, κινεῖ καί πλημμυρίζει τά πάντα νά συνοδεύει καί νά κατευθύνει τήν ζωή ὅλων, ἰδιαιτέρως δέ τῶν ἀδελφῶν μας τῶν ἀσθενῶν ἤ τῶν δοκιμαζομένων ἀπό πένθος ἤ ἀνέχεια, τῶν ἀποδήμων ἤ τῶν ταξιδευόντων στίς θάλασσες, τῶν ἐγγύς καί μακράν καί τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς  Ναξίων, Παρίων καί Αντιπαρίων.    

               

Χριστός Ἀνέστη ἀδελφοί μου!

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ