Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
«πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις·
ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα,
οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα,
καὶ πάντα ἕτοιμα·
δεῦτε εἰς τοὺς γάμους.»
(Mατθ. κβ, 4)
Οι βασιλικοί γάμοι είναι η αφορμή να χαρούμε τούτη την φορά, αγαπητοί μου αδελφοί, στην παρούσα ευαγγελική περικοπή που «εν παραβολαίς» λαλεί το αληθινόλαλο του Ιησού Χριστού στόμα και μας γεμίζει με χαρά.
Γάμοι βασιλικοί είναι γεγονός στον τόπο που γίνονται και υφίστανται ανταγωνισμός κατά τις ανθρώπινες συνήθειες και πόθους για να μετάσχουν εις τους γάμους αυτούς, ποιον δεν θα ήθελε τέτοια τιμητική πρόσκληση από τον άρχοντα του τόπου του, είναι ένα είδος εξαίρετης καταξίωσης και μοναδικής ιστορικής τοπικής συγκέντρωσης για ένα πανευφρόσυνο και ιδιαιτέρα χαρούμενο γεγονός… Μόνον χαρά μπορεί να μας προκαλέσει η είδηση ενός γάμου πόσο δε μάλλον όταν ο βασιλεύς κάνει τον γάμο του διαδόχου του και μελλοντικού ηγήτορος και υπευθύνου του τόπου μας.
Αφού οι προσκλήσεις είχαν σταλεί και ο γάμος είχε μπεις την τελική ευθεία κάποιοι και ενώ όλα ήσαν έτοιμα δεν ήθελαν και δεν ημπόρεσαν να παραστούν. Μα πώς άνθρωπε αρνείσαι να μετάσχεις στη χαρά των γάμων και ειδικα την στιγμή που όλα ήσαν έτοιμα και στρωμένα ακόμη και τα εδέσματα για να υποδεχθούν όλους τους καλεσμένους ανεξάρτητα σχέσεως και προσκλήσεως πρώτης τε και δευτέρας κατηγορίας. Όλοι θα έπρεπε να προσέλθουν και όλοι θα έπρεπε να χαρούν.
Τα αιματηρά σφάγια της Παλαιάς Διαθήκης και τα αναίμακτα θυσιαστικά χόρτα και καρποί της Καινής Διαθήκης ήσαν εκει και περίμεναν. Δεν είναι άλλος ο Θεός της Παλαιάς και άλλος της Καινής απλά στην Παλαιά ετοιμάζει το δείπνο των βασιλικών γάμων και στην Καινή το στρώνει το δείπνο της βασιλείας με όλους κεκλιμένους και θυσιαζόμενο σφάγιο τον ίδιον του τον Υιό. Τίποτα τυχαίο. Μα για Υιό θα ομιλήσει μετά ταύτα η ύψωσης που θα εορτάσουμε του Ζωηφόρου Σταυρού που είναι ο κλήτωρ μας στο τραπέζι της βασιλείας αφού το σώμα του τρώγουμε και το αίμα του πίνουμε μανιωδώς και αχόρταγα και δεν σταματάμε να μετέχουμε της τράπεζας της βασιλείας του Θεού.
Στην αγία Τράπεζα αίμα δεν τρέχει και σώμα δεν σφάζεται μα είναι το άσπιλο σώμα του Χριστού που ετάφη και ανέστη εκ τάφου και είναι το αίμα που έτρεξε μαζί με νερό από την ζωηφόρο πλευρά του κεντηθείς «υπό του κεντηρίωνος».
Είναι στο δείπνο του Χριστού μας και δούλος και υπηρέτης εκείνος που σαρκώνει προφήτες και αποστόλους και συναρμόζει στη θυσία και την μια παράδοση και την άλλη διότι η Παλαιά οδηγεί στην Καινή παράδοση και διαθήκη και η Καινή βρίσκει το χθες της στην Παλαιά. Σαρκώνει την ελπίδα σωτηρίας, στο σκοτάδι ως φως και στο αδιέξοδο των 40 χρόνων περιπλανήσεως στην έρημο ως διέξοδο που είναι κάτι το μοναδικό στο ξέφωτο που οδηγεί η ομορφιά της θεοϋφάντου προστασίας της Καινής. Αλλά αυτή η χαρά δεν είναι χαρά αμέτοχος, ούτε χαρά αφ’ εαυτής αλλά χαρά κοινωνική και κοινώσιμη, μια χαρά της κοινότητος που θα κάτσει στο τραπέζι του Χριστού, στους γάμους της βασιλείας του Θεού με κέντρο τον Υιόν του που μας καλεί όλους να συνευφρανθούμε και να συγχαρούμε αφού θα συμφάγουμε και συμπιούμε στο τραπέζι που δεν θα ξεστρωθεί ποτέ και στο τραπέζι που «ο μόσχος είναι πολύς» κατά πως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό επί του Πάσχα Λόγο του και καλεί όλους να φάνε και να πιουν άφοβα αφού εδώ τίποτα δεν τελειώνει και τα χέρια του ιερέως ποτέ δεν θα παύσουν να τελούν τα ιερά μυστήρια με συμμέτοχους και συγκοινωνούς όλους εμάς.
Παρακάτω οι υπόλοιποι στίχοι εκφράζουν τον πόνο και την αγωνία του Βασιλέα-Πατέρα που βλέπει να του γυρίζουν οι υπήκοοι του την πλάτη τους χωρίς να ξέρουν τι τελικά χάνουν και σε τι τελικά αρνούνται να μετάσχουν!
Τίποτα δεν είναι πιο λαμπρό από το δείπνο της βασιλείας, τίποτα δεν είναι πιο ωραίο από το τραπέζι της βασιλείας, τίποτα δεν είναι πιο γευστικό από την αμβροσία του βασιλικού δείπνου που είναι η αλουργίς η μυστική που μας καίει με «τον άνθρακα Χριστό» (ύμνοι της Υπαπαντής του Κυρίου μας) που αυτός ο άνθρακας δεν καίει αλλά καθαίρει πάντας να μετάσχουν αξιοπρεπώς και ευαρέστως του δείπνου αλλά και να χαρούν με το κρασί της δειπναίας προσκλήσεως που δεν παύει να απευθύνεται. Κανείς να μην μείνει αμέτοχος αυτής της χαράς.
Τρέξτε και φωνάξτε ότι η συμμετοχή στο βασιλικό δείπνο μόνο χαρά είναι, και αυτό το δείπνο δεν μοιάζει με βασιλικούς θεσμούς και δεν αντέχει σε πρωτόκολλα και καθωσπρεπισμούς γιατί εδώ η ωμότητα της τιμωρίας της σταυρώσεως γίνεται Ιορδάνης και στα νάματα του ξεπλένει την δική μας απροετοίμαστη στάση ζωής. Όλοι θέλουν να εισέλθουμε πολλοι στεκόμαστε και αναβάλλουμε άλλοι στερούμε και την χαρά του υπηρέτη του ιερού μυστηρίου-ιερέως να το τελέσει και να κάνει συμπαντική πρόσκληση προς όλους τους ανθρώπους. Η Εκκλησία μας είναι οικουμενική και θα παραμείνει οικουμενική όχι παγκόσμια γιατί η παγκοσμιότητα έχει επικυριαρχία ενώ η οικουμενικότητα έχει αγία ελευθερία και ορθόδοξη ανοιχτοσύνη.
Όλοι ας δεχθούμε την πρόσκληση και ας μετέχουμε του δείπνου, αγαπητοί μου πολυφίλητοι και αγαπημένοι αδελφοί, για να χαρεί και ο Βασιλεύς του Σύμπαντος Κύριος μας. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιο Ιστολογίου
Οι απόψεις που εκφράζονται, απηχούν την προσωπική γνώμη του εκάστοτε γράφοντος.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλια που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ. Για τον λόγο αυτό ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση για να αποφευχθούν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς διότι οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια με ψευδώνυμο ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.