Κυριακάτικοι Στοχασμοί! (του Στέφανου Χωριανόπουλου)

31.01.2016

Στέφανου Χωριανόπουλου

Θεολόγου

"Αναστάσεως ημέρα..."

Για ακόμα μία Κυριακή, αγαπητοί μου, γίναμε κοινωνοί στην κοινή εμπειρία στην οποία μας εισαγάγει η Εκκλησία μας. Ο Χριστός, όπως και σε κάθε Θεία Λειτουργία, έρχεται από την Βασιλεία και μπαίνει μέσα στην ιστορία με σκοπό να μεταληφθεί από όλους εμάς, όχι μόνο για την ίαση της ψυχής μας και του σώματός μας αλλά και για να μετέχουμε κι εμείς ενεργά κατά χάριν στην Βασιλεία Του.

Η ημέρα Κυριακή δεν αποτελεί μόνο μια ανάμνηση της Αναστάσεως του Κυρίου, αλλά μία αναστάσιμη εμπειρία, καθώς μεταλαμβάνουμε το σώμα και το αίμα του Αναστάντος Χριστού, ο οποίος βρίσκεται στην Βασιλεία του και κάθεται στα δεξιά του Πατρός. Αυτός είναι ως ο αιωνίως ζων, είναι «ο ών, ο ήν και ο ερχόμενος». Είναι ο χώρος της σωτηρίας και της αιώνιας παρουσίας όλων μας. Βλέπουμε λοιπόν, ότι με την προοπτική αυτή η Εκκλησία μας δεν υπερβάλει καθόλου, όταν υπόσχεται αιώνια μνήμη για τους νεκρούς.

Η Ανάσταση του Χριστού, κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, δεν αποτελεί μόνο κάποιο στοιχείο της ζωής του, αλλά και ένα οντολογικό γεγονός, που ανοίγει νέα προοπτική στο ανθρώπινο γένος. Στο πρόσωπο του Χριστού ο θάνατος και η Ανάσταση δεν έχουν νόημα για την θεανθρώπινη φύση του, έχουν όμως νόημα για εμάς, τα δημιουργήματά του. Επομένως η Ανάσταση του Χριστού είναι Ανάσταση του ανθρώπου και αυτή η Ανάσταση του ανθρώπου σημαίνει είσοδο στην Βασιλεία του Θεού.

Δεν είναι δυνατό να βρούμε νόημα στη ζωή μας χωρίς την πίστη στην Ανάσταση του Χριστού. Όπως επίσης δεν είναι δυνατό να νικηθεί ο φόβος του θανάτου χωρίς την εμπειρία της Αναστάσεως, καθώς είναι αυτή η οποία μας κατευθύνει να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες της ζωής μας. Αυτή η προσδοκία που ομολογούμε ο καθένας από εμάς στο Σύμβολο της Πίστεως για την ανάσταση των νεκρών στου έσχατους χρόνους, είναι η ίδια πίστη και προσδοκία που οδήγησε τους μάρτυρες στο μαρτύριο τους, είναι αυτή που ενδυνάμωσε τους ασκητές στους πνευματικούς αγώνες τους.

Έτσι λοιπόν, η Ανάσταση του Χριστού ως γεγονός που φανερώθηκε στην ιστορία, διανοίγει νέες προοπτικές στην ζωή του ανθρώπου. Ως κοινωνοί της Αναστάσεως καλούμαστε να στρέψουμε το νου μας και τη σκέψη μας προς τον ουρανό, όπως αναφέρεται στην προς Κολασσαείς επιστολή «Ει ουν συνηγέρθητε τω Χριστώ, τα άνω ζητείτε, ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης» (Κολ. γ', 1-2). Καλούμαστε να ζούμε «εν καινότητι ζωής» ελεύθεροι από τον φόβο του θανάτου. Αυτή η οντολογική κατάσταση που διέπεται από αγάπη και ελευθερία, φανερώνει τη νέα κτίση στην οποία καλούμαστε όλοι μας να μετέχουμε ως μέλη του σώματος του Χριστού και πολίτες της καινής κτίσεως, στην παρούσα ζωή μέσω της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας μας.