Πανοσ. Αρχιμ.
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
Ιεροθέου Λουμουσιώτη
Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Ύδρας
« ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.» (Ματθ. θ, 8)
Σήμερα βλέπουμε τον Κύριο μας να συναντά έναν Παραλυτικό τον οποίον τον έφεραν οι συνοδοί του ενώπιον του Ιησού Χριστού και να του συγχωρεί τις αμαρτίες του, αγαπητοί μου αδελφοί, και οι παριστάμενοι εκπρόσωποι των γραμματέων και φαρισαίων «διελογίζοντο εν εαυτοίς» και έλεγαν μέσα τους, μα έχει τέτοια εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες; Αυτή τη σκέψη και τον λόγο του Ιησού Χριστού τον θεωρούν βλασφημία και ύβρη προς τον Θεό τους και Πατέρα του Ισραήλ.
Θεωρούν τον Ιησού υπερήφανο και φλύαρο απλά αφού λέγει ανάρμοστα και βλάσφημα λόγια ενώπιον όλων και ενώπιον του παραλυτικού εκείνου που δια των συνοδών του εζήτησε την ιατρεία του. Τελικά αυτή η ιατρεία ήρθε ως συγχώρηση των αμαρτιών του αλλά καθότι εκείνοι επιτιμούσαν αυτή την συγχώρηση και δεν την θεωρούσαν έργο του ανθρώπου που έβλεπαν ενώπιον τους τελικά ο Κύριος τους είπε αφού θέλετε να δείτε την εξουσία που έχω από τον Θεό Πατέρα μου, τότε του λέγει σήκω και περπάτα, πάρε το κρεββάτι σου και φύγε ούτως ώστε όλοι να κατανοούν ποιος είσαι από το «μαρτύριο» του κρεβατιού σου που ήταν μαρτύριο κυριολεκτικά για σένα καθότι ήσουν καρφωμένος πάνω του και μαρτυρία για τους άλλους ότι έγινες και είσαι πλέον υγιής και καλά ανάμεσα μας αποκαταστημένος ως ήσουν πριν να ευρεθείς παράλυτος.
Ο Κύριος δεν έχει σε πρώτο πλάνο την αντιπαράθεση που καλλιεργούν οι νομοδιδάσκαλοι και γνώστες του νόμου στον αρχαίο Ισραήλ αλλά έχει σε βασικό μοτίβο δράσης να ιατρεύσει και θεραπεύσει τον ταλαιπωρούμενο και δυστυχή άνθρωπο. Δεν τον νοιάζει τι θα πουν και πως θα το πουν αλλά ότι με την παρουσία και ενέργεια του θα γίνει καλά ένας άνθρωπος που το είχε απόλυτη ανάγκη. Δεν στέκεται στον αρνητισμό των αρνητών του αλλά ούτε στη γνώμη του όχλου απλά θα λέγαμε κάνει την αποστολή του και εργάζεται τα έργα της σωτηρίας μας όπως λέγει “ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι.” (Ιωαν. ε, 17) εργάζομαι αδιάκοπα τα έργα της σωτηρίας σας χωρίς να σκέπτομαι εμπόδια και όσους μου τα εναποθέτουν ενώπιον μου.
Μεγάλη ευλογία από τον Θεό η θεραπεία, αλλά υπάρχει και μεγαλύτερη ευλογία ο δοξασμός του Θεού από τους ανθρώπους που είδαν το θαύμα-θαυμαστό σημείο, σημείο της παρουσίας του απλού και ταπεινού Ιησού. Ο Ιησούς δεν προκαλεί τον εντυπωσιασμό κάθε κίνηση του είναι βασική και καίρια ούτως ώστε να είναι η παρουσία του Θεανθρώπου Χριστού λυτρωτική για τον άνθρωπο μέσα στο διάβα του βίου του.
Γιατί θαυμάζουν και δοξάζουν τον Θεό οι όχλοι; Οι άνθρωποι που παρατηρούν και βλέπουν εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα της θεραπείας του παραλυτικού είναι αυτοί που αναπέμπουν δόξα και αίνο εις τον Θεό του Ουρανού και της Γης. Πως θα μπορούσαν να αρνηθούν το θαυμαστό που είδαν με τα μάτια τους και όμως πλησίον αυτού του όχλου είναι ο σύλλογος των γραμματέων που αρνείται αυτή την θεραπεία και παρουσία του Ιησού στην οφθαλμοφανή κατάσταση του παραλυτικού. Είναι δυνατόν να αρνηθείς την θεραπεία που είδες να γίνεται ενώπιον σου και όμως το ότι δεν εδέχοντο την συγχώρηση των αμαρτημάτων του παραλυτικού είναι εμφανές ότι και περιθώριο θεραπείας δεν αφήνουν, έχουν ήδη απορρίψει τον Θεό στη ζωή τους και την παρουσία Του εντός τους. Αν εμείς με τους τρόπους και τα έργα μας αφήνουμε τον Θεό έξω από την πόρτα της καρδιάς μας τότε δεν μπορεί να είναι Εκείνος με το ζόρι σωτήρας και λυτρωτής μας. Εκείνος είναι εξ αντικειμένου Λυτρωτής όλων αλλά θέλει την ελεύθερη κλίση μας στη ζωή μας, θέλει να γίνει η Ζωή του ζωή μας, η ανάσα Του ανασασμός και θέληση μας, να γίνει η ύπαρξη μας θρόνος της δικής του χάριτος και αν του το ζητήσουμε να επαναπαυθεί εντός μας!
Ο Κύριος δε ευχαριστούμενος από τον δοξασμό των ανθρώπων και θέλοντας να τους κάνει να κατανοήσουν την δική του ιατρική παρουσία και θεραπευτική αποστολή έρχεται και τους λέγει στους επόμενους στίχους ότι έρχομαι να θεραπεύσω όσους κακώς έχουν, αυτούς που είναι πονεμένοι και θλιμμένοι μέσα στα όρια της αμαρτωλότητος τους, σε αυτούς να εμφυσήσω ελπίδα και να σας κάνω νέος εν Χριστώ απελεύθερους,
Πως θα γίνει ο άνθρωπος απελεύθερος; Αν παραδώσει εαυτόν στα έργα και στα χέρια του Χριστού, το να παραδοθούμε στο θέλημα του, θέλει παραίτηση από το θέλημα μας! Αδελφοί μου χριστιανοί, ας τα αφήσουμε όλα πίσω μας για να ακούσουμε από το αληθινόλαλο στόμα του Χριστού μας ναι παιδί μου αγαπημένο σου συγχωρούνται οι αμαρτίες και αυτό το βιώνουμε εν μετανοία στο μυστήριο της εξομολογήσεως και επιστροφής στον Θεό αποκαθιστώντας ενώπιον Του το θέλημα μας ως θέλημα του Ζώντος Λόγου, ως επίρρωση και κατάφαση στο θέλημα του Θεού, φωνάζοντας μέσα από την καρδιά μας αυτό που η καρδιακή προσευχή μας λέγει : «γενηθήτω τό θέλημά σου» μέσα στα όρια της καρδίας μου και της θνητής υπάρξεως μου. Αμήν.
Σήμερα βλέπουμε τον Κύριο μας να συναντά έναν Παραλυτικό τον οποίον τον έφεραν οι συνοδοί του ενώπιον του Ιησού Χριστού και να του συγχωρεί τις αμαρτίες του, αγαπητοί μου αδελφοί, και οι παριστάμενοι εκπρόσωποι των γραμματέων και φαρισαίων «διελογίζοντο εν εαυτοίς» και έλεγαν μέσα τους, μα έχει τέτοια εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες; Αυτή τη σκέψη και τον λόγο του Ιησού Χριστού τον θεωρούν βλασφημία και ύβρη προς τον Θεό τους και Πατέρα του Ισραήλ.
Θεωρούν τον Ιησού υπερήφανο και φλύαρο απλά αφού λέγει ανάρμοστα και βλάσφημα λόγια ενώπιον όλων και ενώπιον του παραλυτικού εκείνου που δια των συνοδών του εζήτησε την ιατρεία του. Τελικά αυτή η ιατρεία ήρθε ως συγχώρηση των αμαρτιών του αλλά καθότι εκείνοι επιτιμούσαν αυτή την συγχώρηση και δεν την θεωρούσαν έργο του ανθρώπου που έβλεπαν ενώπιον τους τελικά ο Κύριος τους είπε αφού θέλετε να δείτε την εξουσία που έχω από τον Θεό Πατέρα μου, τότε του λέγει σήκω και περπάτα, πάρε το κρεββάτι σου και φύγε ούτως ώστε όλοι να κατανοούν ποιος είσαι από το «μαρτύριο» του κρεβατιού σου που ήταν μαρτύριο κυριολεκτικά για σένα καθότι ήσουν καρφωμένος πάνω του και μαρτυρία για τους άλλους ότι έγινες και είσαι πλέον υγιής και καλά ανάμεσα μας αποκαταστημένος ως ήσουν πριν να ευρεθείς παράλυτος.
Ο Κύριος δεν έχει σε πρώτο πλάνο την αντιπαράθεση που καλλιεργούν οι νομοδιδάσκαλοι και γνώστες του νόμου στον αρχαίο Ισραήλ αλλά έχει σε βασικό μοτίβο δράσης να ιατρεύσει και θεραπεύσει τον ταλαιπωρούμενο και δυστυχή άνθρωπο. Δεν τον νοιάζει τι θα πουν και πως θα το πουν αλλά ότι με την παρουσία και ενέργεια του θα γίνει καλά ένας άνθρωπος που το είχε απόλυτη ανάγκη. Δεν στέκεται στον αρνητισμό των αρνητών του αλλά ούτε στη γνώμη του όχλου απλά θα λέγαμε κάνει την αποστολή του και εργάζεται τα έργα της σωτηρίας μας όπως λέγει “ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι.” (Ιωαν. ε, 17) εργάζομαι αδιάκοπα τα έργα της σωτηρίας σας χωρίς να σκέπτομαι εμπόδια και όσους μου τα εναποθέτουν ενώπιον μου.
Μεγάλη ευλογία από τον Θεό η θεραπεία, αλλά υπάρχει και μεγαλύτερη ευλογία ο δοξασμός του Θεού από τους ανθρώπους που είδαν το θαύμα-θαυμαστό σημείο, σημείο της παρουσίας του απλού και ταπεινού Ιησού. Ο Ιησούς δεν προκαλεί τον εντυπωσιασμό κάθε κίνηση του είναι βασική και καίρια ούτως ώστε να είναι η παρουσία του Θεανθρώπου Χριστού λυτρωτική για τον άνθρωπο μέσα στο διάβα του βίου του.
Γιατί θαυμάζουν και δοξάζουν τον Θεό οι όχλοι; Οι άνθρωποι που παρατηρούν και βλέπουν εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα της θεραπείας του παραλυτικού είναι αυτοί που αναπέμπουν δόξα και αίνο εις τον Θεό του Ουρανού και της Γης. Πως θα μπορούσαν να αρνηθούν το θαυμαστό που είδαν με τα μάτια τους και όμως πλησίον αυτού του όχλου είναι ο σύλλογος των γραμματέων που αρνείται αυτή την θεραπεία και παρουσία του Ιησού στην οφθαλμοφανή κατάσταση του παραλυτικού. Είναι δυνατόν να αρνηθείς την θεραπεία που είδες να γίνεται ενώπιον σου και όμως το ότι δεν εδέχοντο την συγχώρηση των αμαρτημάτων του παραλυτικού είναι εμφανές ότι και περιθώριο θεραπείας δεν αφήνουν, έχουν ήδη απορρίψει τον Θεό στη ζωή τους και την παρουσία Του εντός τους. Αν εμείς με τους τρόπους και τα έργα μας αφήνουμε τον Θεό έξω από την πόρτα της καρδιάς μας τότε δεν μπορεί να είναι Εκείνος με το ζόρι σωτήρας και λυτρωτής μας. Εκείνος είναι εξ αντικειμένου Λυτρωτής όλων αλλά θέλει την ελεύθερη κλίση μας στη ζωή μας, θέλει να γίνει η Ζωή του ζωή μας, η ανάσα Του ανασασμός και θέληση μας, να γίνει η ύπαρξη μας θρόνος της δικής του χάριτος και αν του το ζητήσουμε να επαναπαυθεί εντός μας!
Ο Κύριος δε ευχαριστούμενος από τον δοξασμό των ανθρώπων και θέλοντας να τους κάνει να κατανοήσουν την δική του ιατρική παρουσία και θεραπευτική αποστολή έρχεται και τους λέγει στους επόμενους στίχους ότι έρχομαι να θεραπεύσω όσους κακώς έχουν, αυτούς που είναι πονεμένοι και θλιμμένοι μέσα στα όρια της αμαρτωλότητος τους, σε αυτούς να εμφυσήσω ελπίδα και να σας κάνω νέος εν Χριστώ απελεύθερους,
Πως θα γίνει ο άνθρωπος απελεύθερος; Αν παραδώσει εαυτόν στα έργα και στα χέρια του Χριστού, το να παραδοθούμε στο θέλημα του, θέλει παραίτηση από το θέλημα μας! Αδελφοί μου χριστιανοί, ας τα αφήσουμε όλα πίσω μας για να ακούσουμε από το αληθινόλαλο στόμα του Χριστού μας ναι παιδί μου αγαπημένο σου συγχωρούνται οι αμαρτίες και αυτό το βιώνουμε εν μετανοία στο μυστήριο της εξομολογήσεως και επιστροφής στον Θεό αποκαθιστώντας ενώπιον Του το θέλημα μας ως θέλημα του Ζώντος Λόγου, ως επίρρωση και κατάφαση στο θέλημα του Θεού, φωνάζοντας μέσα από την καρδιά μας αυτό που η καρδιακή προσευχή μας λέγει : «γενηθήτω τό θέλημά σου» μέσα στα όρια της καρδίας μου και της θνητής υπάρξεως μου. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιο Ιστολογίου
Οι απόψεις που εκφράζονται, απηχούν την προσωπική γνώμη του εκάστοτε γράφοντος.
Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.
Σχόλια που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.
Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ. Για τον λόγο αυτό ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση για να αποφευχθούν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς διότι οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Ανώνυμα σχόλια ή σχόλια με ψευδώνυμο ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.