Υμνογραφικά - Ερμηνευτικά (ρη΄) Η Υπακοή του Βαρέως Ήχου! Από τον Θεολόγο και Πρωτοψάλτη Θεόδωρο Ρόκα!

Θεοδώρου Ρόκα

Θεολόγου

 υπ. Δρος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.

Κατά την ερχόμενη Κυριακή που ξεκινά η περίοδος του βαρέως ήχου στην Ακολουθία του Όρθρου καθώς και στη Θεία Λειτουργία θα ψαλλεί η ακόλουθη υπακοή του βαρέως ήχου:

"Ὁ ἡμετέραν μορφὴν ἀναλαβών, καὶ ὑπομείνας Σταυρὸν σωματικῶς, σῶσόν με τῇ Ἀναστάσει σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ὡς φιλάνθρωπος".

Στην ανωτέρω Υπακοή αντιλαμβανόμαστε πως δεσπόζουν δυο βασικά θέματα: α) της κενώσεως και της σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού ("Ὁ ἡμετέραν μορφὴν ἀναλαβών") και β) ο Σταυρικός θάνατος του Κυρίου ("ὑπομείνας Σταυρὸν σωματικῶς, σῶσόν με τῇ Ἀναστάσει σου"), ο οποίος αποτελεί προάγγελο της Αναστάσεώς Του.

"Ὁ ἡμετέραν μορφὴν ἀναλαβών". Η φράση αυτή αναφέρεται στο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού καθώς και στη μεσολάβηση του ανθρωπίνου παράγοντα, δηλ. της Θεοτόκου Μαρίας, για να συντελεστεί το κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός. Η κένωση του Λόγου σήμαινε την είσοδό του στον κόσμο και την αποτύπωση της άπειρης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, προσέλαβε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, η οποία δόθηκε από την Παρθένο Μαρία. Η Παρθένος Μαρία χρησιμοποιήθηκε στο καινοποιό αυτό μυστήριο για να είναι πραγματική η ανθρώπινη φύση του Κυρίου. Το γεγονός αυτό διατυπώνει ο απόστολος Παύλος αναφέροντας στην προς Γαλάτας Επιστολή του: "ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν" (Γαλ. 4,4-5).

"Ὑπομείνας Σταυρὸν σωματικῶς". Ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή εξηγεί για ποιο λόγο σταυρώθηκε ο Χριστός. Σταυρώθηκε για αποδείξει την απερίφραστη αγάπη που τρέφει προς τον αμαρτωλό άνθρωπο, για τον οποίο θυσιάστηκε ("Συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε" Ρωμ. 5,8). Το Πάθος και η σταύρωση του Χριστού αποτελούν σκοπό της κενώσεως και της σαρκώσεως του Λόγου και απαραίτητη προϋπόθεση της Αναστάσεώς Του, της βασικής αιτίας της πίστεώς μας, της μοναδικής ελπίδας καθώς λέει ξεκάθαρα ο απόστολος Παύλος στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή: "εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν" (Α' Κορ. 15,17). Ο Σταυρός του Χριστού αποτελεί ζωή και ανάσταση για όσους πιστεύουν σε Αυτόν ("Ὁ Σταυρός σου Κύριε, ζωὴ καὶ ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ σου". Στιχηρό των Αίνων, Όρθρος Κυριακής περιόδου πλαγίου δευτέρου).

Η σταύρωση του Χριστού καταρρίπτει κάθε έννοια αθεΐας και ανθρωποθεϊσμου, μάλιστα, ο Μέγας Φαράντος στο περίφημο έργο της Δογματικής του κάνει ένα πολύ ωραίο σχόλιο λέγοντας ότι: "ἕνας θεὸς, ὁ ὁποῖος κενοῦται, σαρκοῦται, σταυροῦται καὶ θνήσκει ἐπὶ τοῦ σταυροῦ πρὸς οὐδεμίαν παράστασιν ἀντιστοιχεῖ". Η Σάρκωση, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε και αποτελεί μόνιμο σκάνδαλο και πρόβλημα για κάθε μορφή θρησκείας και κυρίως για την αθεΐα.