Υμνογραφικά - Ερμηνευτικά (ρθ΄) Η Υπακοή του Πλ. δ΄ Ήχου. Από τον Θεολόγο και Πρωτοψάλτη Θεόδωρο Ρόκα

Θεοδώρου Ρόκα

Θεολόγου

υπ. Δρος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.

Κλείνοντας τον κύκλο ερμηνείας των Υπακοών των οκτώ ήχων της Οκτωήχου παραθέτουμε την ακόλουθη Υπακοή, δηλ. την Υπακοή του πλαγίου τετάρτου (πλ. δ') ήχου, ο οποίος είναι ο όγδοος και τελευταίος στη σειρά των ήχων. Η Υπακοή του πλ. δ' ήχου είναι η ακόλουθη: 

"Αἱ Μυροφόροι τοῦ Ζωοδότου ἐπιστᾶσαι τῷ μνήματι, τὸν Δεσπότην ἐζήτουν, ἐν νεκροῖς τὸν ἀθάνατον, καὶ χαρᾶς εὐαγγέλια, ἐκ τοῦ Ἀγγέλου δεξάμεναι, τοῖς Ἀποστόλοις ἐμήνυον· Ὅτι ἀνέστη Χριστὸς ὁ Θεός, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος". 

Η Υπακοή αυτή αντλεί στοιχεία από τη διήγηση των συνοπτικών ευαγγελιστών. Οι συνοπτικοί ευαγγελιστές μας αναφέρουν τα περιστατικά που ακολούθησαν την Ταφή του Χριστού. Λίγο πριν συμπληρωθεί το απαιτούμενο διάστημα των τριών ημερών αγόρασαν αρώματα για να προσέλθουν στον Τάφο και να αλείψουν το σώμα του Ιησού. Φτάνοντας εκεί διαπίστωσαν ότι ο λίθος που σφράγιζε την είσοδο του μνήματος είχε αποκυλισθεί και πως ο Τάφος ήταν άδειος. Τα δε εντάφια σπάργανα του Ταφέντος ήσαν πεσμένα κατά γης.

Τότε εμφανίστηκε άγγελος Κυρίου φορώντας λευκή απαστράπτουσα στολή και τους μήνυσε οτι ανέστη ο Κύριος και πως δεν είναι πρέπον να αναζητούν έναν ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς, γι΄ αυτό να σπεύσουν πάραυτα και να μεταφέρουν το μήνυμα στους μαθητές του Κυρίου. 

Έτσι λοιπόν η Υπακοή στέκεται σε αυτά τα σημεία: α) στις Μυροφόρες που προσήλθαν στο μνήμα ("Αἱ Μυροφόροι τοῦ Ζωοδότου ἐπιστᾶσαι τῷ μνήματι"), β) στο άγγελμα του αγγέλλου πως να μην αναζητούν τον Ζώντα ανάμεσα στους νεκρούς ("τὸν Δεσπότην ἐζήτουν, ἐν νεκροῖς τὸν ἀθάνατον, καὶ χαρᾶς εὐαγγέλια, ἐκ τοῦ Ἀγγέλου δεξάμεναι"), γ) στην αναγγελία του γεγονότος στους μαθητές ("τοῖς Ἀποστόλοις ἐμήνυον") δ) το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού αυτό καθ αυτό ("Ὅτι ἀνέστη Χριστὸς ὁ Θεός") και ε) πως ο Αναστάς Κύριος είναι ο μόνος που παρέχει στους ανθρώπους το άπειρο έλεος ("παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος").